Opleiden in Curacao (2): Papiemento

“Bon dia!” zeg ik wanneer ik de dag start met de groep adjuncten en directeuren van basisscholen in Curaçao. “Bon dia!” beantwoorden zij in koor. Vervolgens start ik in het Nederlands de training. Hoewel Papiamento de voertaal hier is, is een opleiding in het Nederlands geen probleem. Tot op zekere hoogte dan en ik kom daardoor tot een verrassende ontdekking.

Ik versta geen woord

Na een dynamische kennismaking en het theoretisch kader gaan we, sociaal constructivistisch, veel in wisselende groepen aan het werk. In de kleine groepjes zit veel energie en er wordt veel uitgewisseld. In het Papiamento. Ik loop rond, maar versta er geen woord van. Op een gegeven moment pakt een groepje allemaal hun mobiel. Het non-verbale teken, zo blijkt, dat ze klaar zijn met de opdracht.

Tijdens de plenaire terugkoppeling ontdek ik dat de opdracht anders is uitgevoerd dan ik had bedoeld. Ook heb ik geen informatie over hoe ze hebben gecommuniceerd. Tijdens de plenaire terugkoppeling valt de groep stil en heb ik moeite om ze met praktijkvoorden te laten komen. Ook zie ik dat sommigen zich verschuilen aan de lange grote tafel waar we aan zitten.

Wat te doen?

Dat ik iets anders te doen heb, is duidelijk. Ik realiseer me hoeveel informatie ik normaal altijd uit een groep haal als ik rondloop: over het verloop van de opdracht, het niveau van communiceren, relevante casuïstiek en het welbevinden van de deelnemers. Nu mis ik dat, en ik mis ook informatie over hoe het voor hen is om in deze samenstelling te leren van elkaar. En de grote tafel werkt ook al niet mee.

De volgende dag gaat over communicatie. De ruimte bestaat gelukkig ook uit een helft met alleen stoelen en ik besluit daar een kring van te maken met een groot whiteboard. Ik heb alle namen geleerd en naast “Bon dia”, groet ik iedereen die binnenkomt bij naam. Ik vertel ze bovenstaande bevindingen en deel mijn zoektocht om plenair meer uitwisseling te krijgen over de opbrengsten. Die dag wisselen we af van kring naar grote tafel waar nu gemakkelijker allerlei casuïstiek wordt gedeeld. Ze blijven in hun voertaal uitwisselen, maar ik voel me meer verbonden door deze centrale uitwisseling en kan dichter op de huid komen.

 

Deel dit bericht

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven